Ankara’da sahipsiz köpeklerin saldırdığı depremzede kız: Endişeden titriyordum

Başıboş köpek sorunu her geçen gün büyüyor..

Bu defa Ankara Yenimahalleilçesine bağlı Ragıp Tüzün Caddesi’nde dün akşam meydana gelen olayda, argümana nazaran, annesi ile konutuna dönen 9 yaşındaki ilkokul 3. sınıf öğrencisi Esila Buğlem Cinkara’ya sahipsiz 5 köpek saldırdı.

Cinkara, yoldan geçen şoförlerin araçlarını köpeklerin üzerine sürmesiyle köpeklerden kaçmayı başardı.

KORKU DOLU O ANLARI ANLATTI

6 Şubat’ta meydana gelen Kahramanmaraş merkezli sarsıntılardan ötürü Hatay’dan Ankara’ya taşınmak zorunda kaldıklarını söyleyen depremzede anne Belkıs Cinkara ise etraftaki başıboş köpeklerden ötürü korktuklarını ve rahat hareket edemediklerini söz etti.

“KORKUDAN TİTRİYORDUM VE ÇOK ÜZÜLDÜM”

Olayla ilgili konuşan Esila Buğlem Cinkara, şöyle dedi:

Dün konutumuza gidiyorduk. Karşıya geçmek istedim. O an köpekler bana saldırdı. Çığlıklarla annemin yanına gittim. Annem sesimi duydu ve yanıma koştu. Yoldan geçenler de bana ziyan gelmesin otomobillerini köpeklerin üzerine sürdü. Çok korktum. Makus hissettim. Kaygıdan titriyordum ve çok üzüldüm. Köpeklerin diğer yere gitmesini istiyorum. Toplanmasını istiyorum. Konuta gittiğimde titriyordum. Birinci başta fark etmemiştim. Karşılaştığımda göz göze geldim ve 4-5 köpek bana saldırdı.

“SÜRÜLER HALİNDE KÖPEKLERİN GEZDİĞİ BİR YERDE YAŞAMAK İSTEMİYORUM”

Duruma bir tahlil getirilmesi gerektiğini söyleyen anne Belkıs Cinkara, şu sözleri kullandı:

Akşam saatleriydi. Kızımla meskene dönüyorduk. Kızım yolun karşısına geçmek istedi. O geçti, ben bekledim. Tam o sırada kızımın çığlıklarını duydum. Gerisinde köpekler vardı. O esnada yoldan geçen bir araç ortaya girdiği için çocuğum kurtuldu. Bunun bir sonu yok. O an kurtulamayabilirdi. Bu sorunun bir tahlile kavuşturulmasını istiyorum.

Sürüler halinde köpeklerin gezdiği bir yerde yaşamak istemiyorum. O an çok korktum. Sabaha kadar uyuyamadım. Bu kaygı ile burada yaşamak istemiyorum. Burası Ankara’nın merkezi. Kızım yanıma süratli koştu. O sırada da yoldan geçen araçtaki bireyler durumu fark etti. Ortaya girdikleri için kızımın hayatı kurtuldu. Onlara da teşekkür ederim. Çocuğumu kurtardıktan sonra bile köpekler bize havlıyordu. Kızımın durumu düzgün fakat çok korktu. Sabaha kadar kaygıdan titredik. İlla ki fizikî bir ziyan alması gerekmiyor. Ruhsal olarak aldığı hasar daha büyük. İnançta hissetmiyorum ve düşünmüyorum. Bu olaylar yarın bir diğerinin başına gelecek.

“DEPREMDE MEVTTEN KURTULDUK ANCAK BURADA KÖPEK AKINIYLA MEVTİN EŞİĞİNE GELMEK ÇOK ACIYDI”

Yeniden ölümlü yüzleşmenin verdiği acıdan bahseden anne Cinkara, şöyle konuştu:

6 Şubat’ta Hatay’da sarsıntıya yakalandık. Çok ağır bir durumun içinden çıktık ve yeni bir nizam kurmak için buraya geldik. Bilhassa de çocuğumun psikolojisi düşünüyordum. Zelzelede vefattan kurtulduk fakat burada köpek atağıyla vefatın eşiğine gelmek çok acıydı. Mevtin kıyısındaydık. Çok tanıdıklarımız vefat etti. Kendim de itfaiyeciyim. Aylarca enkaz alanlarında çalıştım. Görmediğim şey kalmadı. Buraya çocuğum için geldim ancak akşamları birebir zelzele vaktindeki kaygılarımızı yaşadık. Tek istediğim şey buna bir tahlil bulunsun.